فتوديناميك درماني PDT روش نسبتاً جديدي است كه در حال حاضر در درمان سرطان‌ها به كار مي‌رود. در خصوص سرطان‌هاي پوستي مي‌توان به بدخيمهاي پوست از جمله كارسينوماي سلول بازال (BCC)، كارسينوماي سلولهاي سنگفرشي (SCC)، و بيماري بوون (SCC in situ) اشاره كرد. ابتدا بعنوان يادآوري مختصري در مورد PDT مي‌توان گفت كه در اين روش مواد حساس به نور كه در سلولهاي تومورال تجمع يافته‌اند توسط منبع نوري كه عمدتاً از ليزر استفاده مي‌شود 

در واقع ماده حساس به نور با توانايي تجمع انتخابي در بافتهاي نئوپلاستيك استفاده مي‌گردد. اين تركيبات قادر هستند تحت تابش نوري با ويژگي اختصاصي و دوز مناسب فعال شده و برخي از متابوليت‌هاي فعال اكسيژن از جمله اكسيژن منفرد را توليد كنند. اين واكنش‌ها در نهايت منجر به مرگ سلولهاي نئوپلاستيك مي‌گردد. انرژي فوتونها كه توسط مواد حساس به نور جذب مي‌شود موجب مي‌گردد كه مولكول اكسيژن كه در حالت عادي بصورت سه گانه است بصورت اكسيژن منفرد و ساير متابوليت فعال خود درآيد كه بدنبال آن پراكسيداسيون چربي‌هاي غشاي سلول و ارگانل‌هاي داخل سلولي و از بين رفتن يكنواختي غشاء و مرگ سلول ايجاد مي‌شود همچنين آزاد شدن برخي از مدياتورهاي التهابي از قبيل انقباض دهنده‌هاي عروقي شامل پروستاسيگلاندين‌ها، لنفوكين‌ها و پروستاسيكلين‌ها، موجب آسيب عروقي تومور و سرعت بخشيدن به روند مرگ سلولهاي توده بدخيم مي‌گردد

برای ارسال نظر باید عضو سایت باشید